راهنمای جامع NIOSH 1500: هر آنچه باید درباره نمونه‌برداری و آنالیز سیکلوهگزان و هیدروکربن‌ها بدانید

تاریخ انتشار : 2025/05/21

در این مقاله قصد داریم در رابطه با NIOSH 1500 صحبت کنیم.

مقدمه:

در دنیای بهداشت حرفه‌ای و ایمنی محیط کار، نظارت دقیق بر آلاینده‌های هوا از اهمیت بالایی برخوردار است. سیکلوهگزان و سایر هیدروکربن‌ها، به عنوان ترکیباتی آلی فرار (VOCs)، در صنایع مختلفی حضور دارند و مواجهه با آن‌ها می‌تواند خطراتی برای سلامتی ایجاد کند. روش NIOSH 1500، یک راهکار استاندارد و معتبر برای نمونه‌برداری و آنالیز این ترکیبات در هوا است. در این مقاله، به بررسی جامع این روش می‌پردازیم و تمام جنبه‌های کلیدی آن را از اصول و تجهیزات مورد نیاز تا مراحل عملی و ملاحظات مهم پوشش می‌دهیم.

سیکلوهگزان و هیدروکربن‌ها: چرا نمونه‌برداری از آن‌ها مهم است؟

سیکلوهگزان و هیدروکربن‌ها گروه بزرگی از ترکیبات آلی هستند که از اتم‌های کربن و هیدروژن تشکیل شده‌اند. سیکلوهگزان به طور خاص، یک حلال صنعتی مهم است که در تولید نایلون، مواد شیمیایی و داروها استفاده می‌شود. هیدروکربن‌های دیگر نیز در سوخت‌ها، حلال‌ها و مواد اولیه شیمیایی یافت می‌شوند.

قرار گرفتن در معرض این ترکیبات می‌تواند از طریق استنشاق، تماس پوستی یا بلع رخ دهد و عوارض جانبی متعددی ایجاد کند، از جمله:

  • تحریک پوست، چشم و دستگاه تنفسی
  • سردرد، سرگیجه و تهوع
  • مشکلات عصبی
  • در موارد شدید، آسیب به کبد و کلیه

به همین دلیل، سازمان‌هایی مانند NIOSH (مؤسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی) روش‌هایی را برای نظارت بر سطوح این ترکیبات در هوا تدوین کرده‌اند. روش NIOSH 1500 یک روش عمومی برای جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل نمونه‌های هوا به منظور تعیین غلظت طیف وسیعی از هیدروکربن‌ها، از جمله سیکلوهگزان است. این روش به کارفرمایان کمک می‌کند تا اطمینان حاصل کنند که محیط کار ایمن است و از کارگران در برابر خطرات احتمالی محافظت می‌شود.

اصول روش NIOSH 1500

روش NIOSH 1500 بر اساس جذب هیدروکربن‌های موجود در هوا بر روی جاذب جامد، معمولاً زغال فعال، استوار است. هوا با سرعت مشخصی از طریق لوله جاذب عبور داده می‌شود و هیدروکربن‌های موجود در هوا روی سطح زغال فعال جمع‌آوری می‌شوند. پس از جمع‌آوری نمونه، زغال فعال با یک حلال مناسب (مانند دی‌سولفید کربن) استخراج می‌شود و نمونه استخراج شده با استفاده از کروماتوگرافی گازی (GC) آنالیز می‌شود. با مقایسه نتایج با استانداردهای شناخته شده، می‌توان غلظت هر یک از هیدروکربن‌ها در هوا را تعیین کرد.

تجهیزات مورد نیاز برای نمونه‌برداری NIOSH 1500

برای انجام نمونه‌برداری NIOSH 1500 به تجهیزات زیر نیاز دارید:

  • پمپ نمونه‌برداری هوا: پمپی که بتواند جریان هوای ثابت و دقیقی را ارائه دهد.
  • لوله جاذب: لوله‌ای شیشه‌ای حاوی زغال فعال برای جمع‌آوری هیدروکربن‌ها. (به طور معمول دو بخش دارد: بخش جلو و بخش پشتی. بخش پشتی به عنوان کنترل کیفیت برای اطمینان از عدم اشباع لوله اصلی استفاده می‌شود.)
  • شلنگ: برای اتصال پمپ به لوله جاذب.
  • گیره نمونه‌برداری: برای ثابت نگه داشتن لوله جاذب در منطقه تنفسی کارگر.
  • کرنومتر: برای اندازه‌گیری دقیق زمان نمونه‌برداری.
  • دماسنج و فشارسنج: برای ثبت دما و فشار هوا در زمان نمونه‌برداری.
  • ظروف حمل نمونه: برای نگهداری و انتقال ایمن نمونه‌ها به آزمایشگاه.
  • برگه اطلاعات نمونه‌برداری: برای ثبت اطلاعات مربوط به نمونه‌برداری.

مراحل عملی نمونه‌برداری NIOSH 1500

  1. آماده‌سازی:
    • اطمینان حاصل کنید که تمام تجهیزات تمیز و در شرایط کارکرد مناسب هستند.
    • لوله جاذب را برچسب بزنید و اطلاعات مربوطه (تاریخ، زمان، مکان و غیره) را روی آن ثبت کنید.
    • پمپ نمونه‌برداری را مطابق با دستورالعمل‌های سازنده کالیبره کنید.
  2. جمع‌آوری نمونه:
    • لوله جاذب را در منطقه تنفسی کارگر قرار دهید.
    • پمپ نمونه‌برداری را روشن کنید و جریان هوا را روی مقدار تنظیم شده تنظیم کنید.
    • زمان نمونه‌برداری را ثبت کنید.
    • در طول نمونه‌برداری، دما و فشار هوا را ثبت کنید.
  3. پس از نمونه‌برداری:
    • پمپ نمونه‌برداری را خاموش کنید.
    • لوله جاذب را از پمپ جدا کنید.
    • دو سر لوله جاذب را با درپوش‌های پلاستیکی ببندید.
    • لوله جاذب را در ظرف حمل نمونه قرار دهید.
    • برگه اطلاعات نمونه‌برداری را تکمیل کنید.
  4. ارسال نمونه:
    • نمونه‌ها را در اسرع وقت به آزمایشگاه معتبر ارسال کنید.
    • اطمینان حاصل کنید که نمونه‌ها به درستی بسته‌بندی و برچسب‌گذاری شده‌اند.

ملاحظات مهم در نمونه‌برداری NIOSH 1500

  • کالیبراسیون پمپ: کالیبراسیون دقیق پمپ نمونه‌برداری برای اطمینان از نتایج قابل اعتماد ضروری است.
  • انتخاب لوله جاذب: نوع لوله جاذب باید با روش NIOSH 1500 مطابقت داشته باشد.
  • سرعت جریان: سرعت جریان هوا باید مطابق با دستورالعمل‌های روش NIOSH 1500 تنظیم شود.
  • زمان نمونه‌برداری: زمان نمونه‌برداری باید به اندازه کافی طولانی باشد تا مقدار کافی هیدروکربن برای تجزیه و تحلیل جمع‌آوری شود.
  • کنترل کیفیت: نمونه‌های بلانک باید برای بررسی آلودگی احتمالی استفاده شوند.
  • حمل و نقل: نمونه‌ها باید در شرایط مناسب نگهداری و حمل شوند تا از تخریب یا آلودگی جلوگیری شود.
  • تداخلات: برخی از ترکیبات ممکن است با اندازه‌گیری سیکلوهگزان و سایر هیدروکربن‌ها تداخل داشته باشند. آگاهی از این تداخلات و اتخاذ تدابیر مناسب برای به حداقل رساندن آن‌ها ضروری است.

تفسیر نتایج:

پس از دریافت نتایج آزمایشگاه، باید آن‌ها را با حدود مجاز مواجهه شغلی (OELs) مقایسه کنید. OELs مقادیری هستند که توسط سازمان‌هایی مانند OSHA و NIOSH تعیین می‌شوند و نشان دهنده حداکثر غلظت مجاز یک ماده در هوا در طول یک دوره زمانی مشخص هستند. اگر نتایج نمونه‌برداری از OELs فراتر رود، باید اقدامات کنترلی مناسب برای کاهش قرار گرفتن در معرض کارگران انجام شود.

نتیجه‌گیری:

روش NIOSH 1500 یک روش استاندارد و قابل اعتماد برای نمونه‌برداری و آنالیز سیکلوهگزان و سایر هیدروکربن‌ها در محیط کار است. با پیروی از این روش و رعایت نکات ذکر شده، می‌توان از جمع‌آوری نمونه‌های دقیق و قابل اعتماد اطمینان حاصل کرد و از سلامت و ایمنی کارگران محافظت نمود. این مقاله به عنوان یک راهنمای جامع برای درک و اجرای صحیح روش نمونه‌برداری NIOSH 1500 ارائه شده است.

محدوده دبی (جریان) مناسب برای روش نمونه‌برداری NIOSH 1500 به طور خاص به نوع هیدروکربن‌هایی که قصد اندازه‌گیری آن‌ها را دارید و همچنین به نوع جاذب (زغال فعال) مورد استفاده بستگی دارد. با این حال، یک محدوده کلی و معمول برای دبی در این روش وجود دارد:

محدوده دبی معمول:

  • 0.01 تا 0.2 لیتر در دقیقه (L/min)
  • پیشنهاد ما برای این شیوه نمونه برداری استفاده از دستگاه plm میباشد.
  • برای خرید این دستگاه میتوانید با شماره ثبت شده در وبسایت تماس حاصل بفرمایید.

کلمات کلیدی: NIOSH 1500، سیکلوهگزان، هیدروکربن‌ها، نمونه‌برداری هوا، بهداشت حرفه‌ای، ایمنی کارگران، کروماتوگرافی گازی، VOC، زغال فعال، پمپ نمونه‌برداری، لوله جاذب، حدود مجاز مواجهه شغلی (OELs).

0/5 (0 نظر)

برخی از مشتریان